duminică, 31 ianuarie 2010

Pact cu...mine


Mi-e foarte dor de mine...Incerc de multa vreme sa ma regasesc si fac pasi timizi in intampinarea-mi...Mi-e dor sa ma primesc cu bratele deschise, sa ma ingadui, sa gresesc, sa nu fiu perfecta (si nici macar sa nu ma straduiesc), sa ma ascult onest, sa ma privesc in fata fara sclipici si fond de ten, fara amabilitati rostite doar asa....sa-mi vorbesc (si sa ma si aud), sa-mi potrivesc mersul la ritmul meu si nu la cel al lumii de care ma tot agat....Sa-mi simt bataile inimii si sa le stiu intelege, sa-mi intorc viata pagina cu pagina, sa-mi dau ragaz, nu termen limita...sa traiesc!!

M-am hotarat: de azi continuu ”odiseea” spre mine...(n-am abandonat-o, de fapt, niciodata...Am fost doar intr-o scurta pauza!)